RENESSE – Op zondagavond 4 mei werd in Renesse stilgestaan bij de slachtoffers van oorlogen en vredesoperaties. De herdenking was indrukwekkend en werd mede gedragen door de kinderen van OBS Stapelhof, die een grote rol speelden. Vele inwoners, jong en oud, verzamelden zich voor de stille tocht en de plechtigheid bij het herdenkingsmonument aan de Oude Moolweg.
Linn uit groep 7 opende een bijzonder moment van de avond door een zelfgeschreven verhaal voor te lezen. Met heldere stem nam ze het publiek mee in het leven van een Joods meisje tijdens de oorlog. “Stel je voor: je komt de klas binnen, alles lijkt heel normaal. Maar de klas is twee keer zo klein…”
In haar verhaal werd de dreiging voelbaar: het uitdelen van de gele sterren, de verwarring in de klas, het verdriet van haar beste vriendin, en het bord bij het park: ‘Verboden voor Joden’. Tot slot zei ze: “We mochten steeds minder. Totdat we er zelfs niet meer mochten zijn.”
Het was muisstil bij het monument.
Ook Ryan, leerling uit groep 8 van het Stapelhof, leverde een bijzondere bijdrage. Hij droeg een zelfgeschreven gedicht voor en zei achteraf: “Ik vond het best een beetje spannend, maar het ging goed.” Aansluitend legden zijn klasgenoten oranje goudsbloemen in een mand bij het monument – een symbool voor verzet, heling en hoop.
Het Taptoesignaal markeerde het begin van de twee minuten stilte. Daarna werd het Wilhelmus gezongen, begeleid door muziekvereniging Luctor et Emergo.
Bowie en Yavi lazen vervolgens om beurten de namen en leeftijden voor van de Tien van Renesse, waarna kinderburgemeester Maud Kok en Lauren uit groep 7 namens de school een krans legden bij het herdenkingsmonument.
Toespraak van burgemeester Van der Hoek
Eerder op de avond had burgemeester Van der Hoek de aanwezigen toegesproken. Hij benadrukte het belang van blijven herdenken. “Stilstaan en herdenken is nodig en blijft nodig,” zei hij. “Want als je de geschiedenis niet kent, kun je ook niet waakzaam zijn.” Na zijn toespraak legden hij en locoburgemeester Van Burg een krans namens het gemeentebestuur.
Later volgde de kranslegging door vertegenwoordigers van het voormalig verzet en nabestaanden van de Tien van Renesse, Vereniging Oud Militairen Indië- en Nieuw Guineagangers, Oud-Mariniers en Stichting Veteranen Schouwen-Duiveland. Tijdens de aansluitende rondgang over de begraafplaats werden bloemen gelegd bij het koopvaardijgraf, het graf van de Britse zeeman en de graven van de Tien van Renesse.
Bij elk van die graven stond een ingekleurde portretfoto van de betreffende mannen. Dat maakte dat je je nog beter kon voorstellen welk leed de familie, vrienden en dorpsgenoten van de Tien van Renesse hebben moeten doorstaan.
De herdenking werd afgesloten in het dorpshuis, waar mensen samenkwamen voor een kop koffie of thee. Het was een moment van ontmoeting, om herinneringen en indrukken te delen, of gewoon even stil te zijn. Een gedenkwaardige en respectvolle avond, waarin de jeugd in Renesse een bijzondere bijdrage leverde.
Het verhaal van Linn – groep 7 OBS Stapelhof
Stel je voor: je komt de klas binnen, alles lijkt heel normaal.
Maar de klas is alleen twee keer zo klein. Vast een grap.
Maar ineens komt er een grote man binnen. Hij zegt: “Dus jullie zijn de Joden?”
“Ja, dat klopt,” zegt het kleine groepje in koor.
Toen deelde de juf een soort gele ster uit.
Geschrokken keek ik de juf aan. We moesten die ster op onze kleren spelden.
Dat vertelde de meneer. De man vertelde wie hij was en wat de ster in hield.
Hij zei dat hij één van de Duitsers was. Maar wat moet zo’n Duitser nou in onze klas?
Toen hoorde ik mijn beste vriendin aan de andere kant van de muur huilen, ze fluisterde mijn naam.
Zij wist het al, maar ik had geen idee. Na school zouden we samen naar het park gaan, maar er hing een bord met “Verboden voor Joden.”
Hanna ging wel het park in, maar ik mocht niet mee. We mochten steeds minder.
Totdat we er zelfs niet meer mochten zijn.
