Paula Schot heeft voorafgaand aan een debat over haar functioneren een verklaring afgelegd en stopt als wethouder:
Voorzitter,
Dank dat u mij de gelegenheid biedt om het woord tot u te mogen richten. Vijf maanden geleden liet ik u weten verantwoording te willen afleggen over de ontstane situatie omtrent de fouten bij de verbouwing van onze woning.
Ik zegde u toe mijn werkzaamheden neer te leggen tot het verantwoordingsdebat. Dat debat is vanavond. Ik wilde graag vragen beantwoorden die er zijn. De verwonderingen en verbazingen bespreekbaar maken. Een inhoudelijk gesprek over welk deel van het rapport daadwerkelijk gaat over handelen als bestuurder en bestuurlijke integriteit. Want het hoort bij je rol als bestuurder om rekenschap af te leggen, en u als hoogte orgaan in de gelegenheid te stellen een oordeel te vormen op basis van het rapport e´n een debat.
De afgelopen dagen heb ik gemerkt dat conclusies al zijn getrokken voor aanvang van dit debat. Ik ben van mening dat staatsrechtelijk een debat over de inhoud van het rapport erbij hoort, maar alleen maar zin heeft wanneer er ruimte is voor meerdere uitkomsten. Die ruimte heb ik de afgelopen dagen niet gezien.
Mijn integriteit als bestuurder is ter discussie gesteld, alleen al door het integriteitsonderzoek te starten. Dat doet zeer, omdat ik juist altijd vanuit integriteit handel, daar oog voor heb, dat belangrijk vind en dat in mijn werk ook altijd heb toegepast. Het rapport geeft in de conclusies op bestuurlijke integriteit aan dat er fouten zijn begaan bij de verbouwing aan het pand waar ik eigenaar van ben en dat dat de bestuurlijke integriteit schendt. Hierbij wordt er echter geen onderscheid gemaakt tussen mijn handelen en het handelen van mijn echtgenoot. Voor de volledigheid; mijn echtgenoot is niet gei¨nterviewd en is ook niet om een reactie gevraagd.
Het rapport is niet compleet en in mijn zienswijze heb ik een aantal zaken daarvan aangestipt. Ik heb mijn teleurstelling bij de onderzoekers en de burgemeester over dit rapport ook geuit. Niet alleen de inhoud, maar ook het proces om te komen tot dit rapport.
De fouten bij de verbouwing zijn, zoals het rapport laat zien, zonder mijn bemoeienis en betrokkenheid tot stand gekomen. Het rapport staaft
daarmee mijn eerdere statement aan uw raad. De fouten heb ik erkend en ik heb aangegeven hoe ik deze wil herstellen.
De adviezen die ik heb gekregen om niet in het proces van vergunningverlening te treden en op afstand van de verbouwing te blijven, heb ik opgevolgd. Dit waren geen slechte adviezen, maar adviezen om juist de bestuurlijke integriteit te borgen. Met de kennis van nu, was het we´l verstandig geweest om mij meer met de verbouwing te bemoeien, zodat ik eerder op de hoogte was geweest van gemaakte fouten of eventueel fouten had kunnen voorkomen. Dan had het hele verloop van dit proces er anders uitgezien. Helaas is dit niet het geval en heeft dat tot de situatie geleid waar we vandaag de dag staan.
Laat het rapport een fraai beeld zien? Nee. Het is een rommeltje. Er zijn veel momenten waarop dit proces vanuit onze kant beter en strakker had gemoeten. Natuurlijk heb ik toen ik meer te weten ben gekomen over het hele proces thuis heel wat stevige gesprekken gevoerd en zijn er woorden gevallen. Hoe heeft dit nu kunnen gebeuren!? Tegelijkertijd kunnen fouten gemaakt worden en is het op eigen initiatief herstellen daarvan gepoogd te doen. Dat kan je een gemiddelde inwoner over het algemeen niet kwalijk nemen. Feit is dat door mijn wethouderschap, ik geen gemiddelde inwoner ben en blijkbaar mijn echtgenoot ook niet.
Mijn pogingen om een onafhankelijk zaakwaarnemer aan te stellen die in gesprek met de gemeente moest komen tot een oplossing, hebben niet tot een oplossing geleid. De zaakwaarnemer heeft in het schrijven aan uw gemeenteraad uitgelegd waarom er in zijn ogen geen andere optie was dan in bezwaar gaan. Naast bestuurder ben ik ook inwoner, net zoals mijn echtgenoot en mijn kinderen. Je kan als bestuurder niet zomaar al je rechten overboord gooien. Zeker niet als er de overtuiging is dat er in het proces, maar ook op de inhoudelijk beoordeling door de gemeente, serieus zaken aan te merken zijn.
Het college heeft de keuze gemaakt om beide aanvragen op e´e´n moment te weigeren met dezelfde argumentatie en daarmee het gesprek wat mijn echtgenoot en ik heel graag gaande had willen houden, gestopt. Zoals de burgemeester altijd zegt; je hebt als bestuurder zeker niet meer rechten,
maar ook niet minder. We hebben er helaas voor moeten kiezen om van die rechten gebruik te maken.
Voorzitter, het afgelopen half jaar is voor niemand leuk geweest. De hele kwestie heeft een grote impact op het college, de gemeenteraad, de ambtelijke organisatie, de fractie, direct betrokkenen, buurtbewoners en de hele gemeente.
Het komt gelukkig niet vaak voor dat een dergelijk onderzoek gestart wordt en dat maakt dat het voor iedereen een nieuwe situatie was waarmee men te maken kreeg. Dat heeft de afgelopen maanden niet makkelijker gemaakt. Ik gun het deze gemeente van harte dat dit proces gee¨valueerd wordt om te kijken hoe je dit met elkaar beter kan organiseren, waarin ook de werkgeversrol die de gemeente heeft niet vergeten wordt.
Ondanks dat ik ervan overtuigd ben dat mijn bestuurlijk handelen integer is geweest, raakt dit rapport wel mijn geloofwaardigheid. Ik had een betere balans moeten zoeken tussen het niet bemoeien, maar wel weten wat er gebeurd bij de verbouwing. Ik had bij de eerste signalen mij ervan moeten vergewissen wat de situatie precies was. Dan hadden fouten eerder en netter hersteld kunnen worden. Ik had sneller actie moeten ondernemen op het moment dat ik meer te weten kwam over de fouten en de gemeente daarvan in kennis moeten stellen.
Ik zit hier uiteindelijk niet voor mijzelf, maar sta in dienst van de hele gemeente. Ik heb een verantwoordelijkheid naar deze gemeente en naar mijn achterban. Mijn positie in deze gemeente is niet langer houdbaar en daarom zal ik, na het afronden van deze verklaring, aftreden als wethouder.
3,5 jaar mocht ik wethouder zijn voor de mooie gemeente Schouwen- Duiveland. Het was thuiskomen voor mij. De uitdagingen op jeugdzorg, de wmo en de participatiewet zijn groot en de samenwerkingen in het Zeeuwse zijn zo ontzettend belangrijk om goed te organiseren, te onderhouden en ook te blijven vernieuwen. Ik vond het echt een eer om de kans gegund te krijgen om zowel voorzitter van SWVO als later van de jeugdhulpregio Zeeland te zijn. Ik heb daar ontzettend veel van geleerd en was daar ook echt nog niet klaar. Er moet nog veel gebeuren.
Vanaf de start van deze nieuwe coalitie heeft ook armoedebeleid in onze gemeente een naam gekregen. Die portefeuille heeft mij geraakt en we hebben mooie eerste stappen gezet met bijvoorbeeld de vroegsignalering. Ik had graag het project koopkracht nog laten vliegen en ook de minimaregelingen opgehoogd e´n beter georganiseerd. Ik weet dat er betrokken raadsleden zijn die dit onderwerp echt aan het hart gaat en ik zou hen op willen roepen dit kritisch te blijven volgen en met elkaar te zorgen voor een goede basis in deze gemeente.
Als gemeente kan je echt verschil maken voor mensen. Op elk domein. Soms zijn het maar kleine verschillen, maar toch moet je die zoeken en als gemeente de ondersteuning bieden die nodig is.
Een onderwerp dat mij verrast heeft en waar ik nooit gedacht had zo hard voor te willen lopen, is zoet water. Echt, dit is het onderwerp van vandaag en de toekomst. De uitdaging is zo groot, dat we soms niet eens verder durven en willen kijken. We staan voor een mega-opgave, niet alleen hier, maar ook in de rest van Nederland en Europa. Niet alleen voor de agrarie¨rs, maar ook voor de natuur, bluswater en drinkwater. Hou dat onderwerp dichtbij als gemeente en blijf innovatief. Sta vooraan. Die oplossing moet komen.
Ik kan niet alles benoemen, maar ik heb met ontzettend veel plezier, passie en overtuiging mij ingezet voor deze gemeente en daarbuiten. Ik baal als een stekker dat het op deze manier moet eindigen. Ik had nog veel ambities waar willen maken.
Ik wil iedereen bedanken die de afgelopen maanden op verschillende manieren hun steun heeft uitgesproken. Kaartjes, gebed, een attent berichtje, een belletje. Dat heb ik echt ontzettend gewaardeerd. Het heeft mij geleerd dat je altijd de mens moet blijven zien en dat een klein gebaar veel kan doen.
Ik dank mijn fractie en het bestuur voor de unieke kans die ik kreeg. Ik dank mijn collega’s en de raad voor de fijne samenwerking. Raadsleden, blijf kritisch, durf keuzes te maken en vertrouw op alle kennis die binnen en buiten het gemeentehuis aanwezig is. Bestuurders en raadsleden zijn maar
leken. Kies en verdeel je onderwerpen. Je kan niet overal alles van weten en bepalend zijn.
Dank aan mijn collega’s in het Zeeuwse en de Zuidwestelijke Delta waar we proberen die gemeente- en provinciegrenzen te doorbreken. Het werk was extra leuk en uitdagend daardoor. Dank aan alle lieve en hardwerkende mensen van de Zuidhoek. Er is daar zoveel talent en het is een kunst om dat te laten bloeien. Dank aan alle ambtenaren die echt waanzinnig werk voor de gemeente verrichten. Want al die onderwerpen die ik genoemd heb; ik was maar een spreekbuis met af en toe een mening.
Het gaat u allen goed. Adieu.