HSD zet vrijwilligers als Thijs in het zonnetje

Interview Nieuwsbericht

Gisteren waren op Hockeyclub Schouwen-Duiveland (HSD) alle vrijwilligers uitgenodigd voor een barbecue. Met de barbecue werden ze bedankt voor hun inzet het afgelopen seizoen en kon gezellig met elkaar nagepraat worden. Een van de vrijwilligers die veel werk verzet voor de club is Thijs Jonker. Hij vertelt over het belang van vrijwilligerswerk en de moeite die het kost om genoeg vrijwilligers te vinden.

Thijs werd in 2014 voor het eerst lid van de hockeyclub. In 2016 begon hij met het trainen van zijn eerste team en ondertussen heeft hij zo’n beetje ieder jeugdteam een keer training gegeven. Voor zijn werk als vrijwilliger won hij in 2019 al de publieksprijs voor de jongste vrijwilliger, op de dag van de vrijwilliger. Daarna is hij begonnen aan de pabo, waar hij naar eigen zeggen veel leerde dat ook op jeugdtraining toe te passen valt. Na een aantal jaar training gegeven aan jeugdteams is Thijs nu vooral bezig met de oudere teams: “Ik geef nu vijf teams per week training. De meisjes onder 16-1, onder 18 -1 en 2, de jongens onder 18 – 1 en de dames 1,” vertelt hij. Dat is een aardige lijst en zorgt er ook voor dat hij in een normale week zo tien uur bezig is. Dan moet hij zelf ook nog hockeyen. “Ik geef op maandag en donderdag twee en een half uur training en op dinsdag nog eens anderhalf uur,” vertelt Thijs. “In principe coach ik niet meer, maar ik kom op zaterdag wel vaak kijken naar de teams die thuis spelen. Dan kijk ik naar de tactiek, hoe het gaat en wat we misschien beter kunnen doen.”

Volgens Thijs is het een hoop werk, maar haalt hij er wel voldoening uit: “Ik doe het graag, want ik vind het heel leuk om training te geven” Hij geeft wel toe dat vijf teams training geven best fors is en vindt het jammer om te zien dat het tegenwoordig moeilijk is om aan vrijwilligers te komen: “Ik ben niet de enige die veel doet voor de club. Naast de trainers heb je ook veel vrijwilligers die achter de schermen van alles regelen om te zorgen dat alles draaiende blijft en het goed gaat met de club.” Waarom het moeilijk is om daar mensen voor te vinden weet hij niet zeker, maar bij veel jongeren lijkt vooral het vast zitten aan verplichtingen een moeilijk punt: “Als je vrijwilliger bent ben je daar vrijwillig, maar je bent niet vrij van verplichtingen. Je maakt afspraken en daar moet je je aan houden. Daarom willen mensen zich nu minder vastleggen. Iedereen wil wel eens een keer helpen, maar structureel de tijd vrij maken is moeilijk.”

Als hij kijkt naar de nieuwe generatie potentiële vrijwilligers op de hockeyclub heeft Thijs nog wel goede hoop dat ze de club willen helpen: “Ik ben hier veel en spreek die mensen vaak. Doordat ik weet hoe het in het dagelijks leven met ze gaat en een band met ze heb kan ik me wel in ze inleven.” Thijs hoopt jongeren op die manier te motiveren om bijvoorbeeld training te gaan geven, maar hij verwacht niet direct dat iedereen vrijwilliger wil worden: “Ja, die hoop is er wel, maar het is moeilijk, want niet iedereen zal het gaan doen.”