Arie Donker is een inwoner van Zierikzee en hij is 85 jaar. Hij zit in het zonnetje rustig een slijper te repareren; het apparaat is vol stof gelopen. “Normaal gooien mensen zoiets tegenwoordig meteen weg, maar ik repareer het nog hoor,” zegt hij. Een mooi beeld van een ambachtsman voor zijn oude truck, een oldtimer die hij heeft opgetuigd met een pop. Hij ziet de pop als zijn collega, met een biertje in de hand, en de gezellige pop-collega heeft ook een nepkat op schoot. Een sfeervol tafereel tussen twee schuurdeuren.
In de komende serie fotoportretten van Schouwen-Duivelanders is dit het eerste portret van mensen die ik spontaan tegenkom op het door bruggen verbonden eiland.
Arie Donker geniet van het warme weer in mei en vertelt dat hij merkt dat mensen door de warmte eindelijk wat minder haast lijken te hebben. “Zo prettig,” zegt hij. Die vertraging zorgt ervoor dat de meeste voorbijlopende oudere inwoners van Zierikzee, en ook verdwaalde toeristen, nieuwsgierig bij hem naar binnen kijken.
Ze willen graag weten wat hij zoal in zijn schuurtje heeft en waar hij mee bezig is. “Jongeren lopen toch meestal, zelfs met dit warme weer, met oogkleppen op en de blik gericht op een telefoonscherm, snel voorbij,” zegt Arie. Hij heeft een garage in een oud straatje in het historische centrum van Zierikzee. De ruimte is rijkelijk opgetuigd met allerlei prullaria en machines. Hij is er graag mee bezig en noemt zichzelf een ‘kunstenmaker’.
De wereld verandert snel, maar Arie houdt ervan om gezellig met mensen te kletsen en tussendoor wat spullen te repareren. “Ik heb alle tijd,” zegt hij. Tijdens de praatjes stelt hij ook graag vragen aan de voorbijgangers: wat ze zoal doen, of ze nog werken, wat hun hobby’s zijn en waar ze vandaan komen.
Praatjes in de zon houden het leven gezellig en menselijk. Hij biedt me aan om mijn oude retrofiets, waar wat onderdelen van loszitten, snel even te repareren. Hij haalt wat schroefjes uit een van zijn vele bakjes. Er zit een schroefje los aan het voorste gedeelte van de fiets, en ik had het provisorisch met een ty-rap vastgezet. Volgens hem is dat werk van een amateur.
Voor niets wil hij wel even helpen met de fiets, en ik haal ondertussen een ijsje voor hem.